Rezerwy na zobowiązania w bilansie tworzone są, gdy nie mamy pewności w jakim terminie lub w jakiej kwocie dane zobowiązanie zostanie uregulowane.
Tworzenie takich rezerw jest regulowane przez zasady wynikające z ustawy o rachunkowości dotyczące ostrożności i współmierności przychodów i kosztów. Według tej ustawy należy uwzględnić w wyniku finansowym pewne ryzyko, na ewentualne straty, czyli właśnie stworzyć odpowiednią rezerwę. Dodatkowo, do danego okresu sprawozdawczego należy zaliczyć te koszty, które dotyczą okresów przyszłych, które nie zostały jeszcze poniesione. Ma to na celu zapewnić współmierność przychodów.
Można wyróżnić dwie postaci rezerwy. Rezerwy na zobowiązania i bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, inaczej zwane rezerwami na koszty.
Rezerwy na zobowiązania wykazuje się następująco:
- Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego
- Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne
– długoterminowa
– krótkoterminowa - Pozostałe rezerwy
– długoterminowe
– krótkoterminowe