Pasywa, według definicji, to źródła finansowania majątku firmy. Ich pojęcie jest ściśle związane z bilansem jednostki gospodarczej zawierającym aktywa posiadane przez przedsiębiorstwo, a także źródła ich finansowania.
Rozróżnia się następujące rodzaje pasywów:
a) podział ze względu na pochodzenie:
– kapitał własny, czyli wartości wniesione przez właścicieli spółki (głównie kapitał zakładowy), jak i środki wygenerowane w czasie trwania działalności będące własnością spółki (zysk wypracowany przez spółkę),
– kapitał obcy, czyli różnego rodzaju źródła finansowania przy wykorzystaniu kapitału obcego (chodzi o kredyty, pożyczki czy zobowiązania handlowe).
b) podział ze względu na to, jak długo pozostaną w firmie:
– kapitał własny,
– przejściowy (do dyspozycji).
c) podział ze względu na zapadalność:
– długoterminowe,
– krótkoterminowe.
W bilansie pasywa wykazuje się w odpowiedniej kolejności, zaczynając od tych, które mają najdłuższy termin zapadalności, a kończąc na tych których termin zapadalności jest najkrótszy. Według zasady bilansowej, całkowita wartość pasywów winna być równa wartości aktywów kontrolowanych przez firmę.
